Na kartach książki zagościły zarówno postaci powszechnie znane, jak i te drugoplanowe, co nie znaczy mniej barwne. Zobaczymy ludzi krwistych, o silnych, ale i podłych charakterach; szlachetnych i niegodziwych szubrawców; morderców i zaciętych inkwizytorów. Obok łowców czarownic, dostrzeżemy szarlatana zażegnującego zarazę; karcianego oszusta i jego naiwną ofiarę; reformatorów i szubieniczników, którym konopnym sznurem zapłacono za zdradę ojczyzny. Każda z opowiedzianych historii pozwoli głębiej wejrzeć w opisywaną epokę i przyjrzeć się mentalności ówczesnych ludzi.
Insurekcja warszawska stanowi niezwykle interesujący temat dla entuzjastów historii Polski. Wpływa na to kilka czynników. Po pierwsze wydarzenia z 17 i 18 kwietnia w Warszawie nie miały precedensu w dotychczasowej historii kraju i jego stolicy. Mowa tu przede wszystkim o masowym wystąpieniu ludności stolicy przeciwko garnizonowi rosyjskiemu, świadczącym nie tylko o jej niechęci do Rosjan, ale i pewnym wyrobieniu politycznym i społecznym. Niezwykle istotny jest oczywiście aspekt militarny insurekcji warszawskiej. Było to jedno z największych, jeśli nie największe, zwycięstwo polskie w powstaniu kościuszkowskim i to zarówno w sensie czysto militarnym, jak i psychologicznym.
UWAGI:
Bibliografia strony 193-197.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Wydanie oparte na publikacji Zakładu Narodowego im. Ossolińskich - z roku 1949. Seria I Biblioteki Narodowej nr 130. Bibliografia strony LXXXII-LXXXVI.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Stanisław August Poniatowski, ostatni król Polski, zwany często poufale królem Stasiem, znany jest z obiadów czwartkowych, budowy Łazienek, swojego niebagatelnego wkładu w uchwalenie Konstytucji 3 maja i utworzenie Komisji Edukacji Narodowej. Nie wszyscy jednak wiedzą, że był to bardzo "romansowy" monarcha, a w kwestii podbojów kobiecych mógł śmiało rywalizować ze współczesnym mu słynnym uwodzicielem - Casanovą. Samo bycie królem było elementem wzbudzającym zainteresowanie płci przeciwnej, gdyż władza jak wiadomo jest bardzo silnym afrodyzjakiem, ale Poniatowski podobał się też paniom jako przystojny mężczyzna, dżentelmen pełen kurtuazji i wspaniały kochanek. Powodzeniem u kobiet cieszył się jeszcze przed wstąpieniem na tron, a jako 25-letni dyplomata na dworze rosyjskim został kochankiem wielkiej księżnej - Katarzyny, późniejszej imperatorowej.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Kiedy słyszymy o księciu Poniatowskim, automatycznie myślimy o romantycznym Józefie, który do dziś porywa do skoku swego konia przed Pałacem Prezydenckim w Warszawie. Ale Stanisław August Poniatowskimiał jeszcze drugiego bratanka - Stanisława i to w jego osobie właśnie widział przyszłego króla Polski. To Stanisław za panowania swego stryja otrzymywał najwyższe godności, administrował ogromnymi połaciami Polski, reprezentował nasz kraj na dworach zagranicznych. Wierny do końca królowi został znienawidzony przez szlachtę i wyemigrował do Włoch jeszcze przed upadkiem szlacheckiej Rzeczypospolitej, gdzie zasłynął później jako filantrop i zbieracz dzieł sztuki. Znany też był ze swego temperamentu, potrafił nawet - obrażony o coś na papieża - urządzić mu podczas audiencji taką piekielną awanturę, jakiej Watykan nie przeżył od czasu najazdu Attyli. Stanisław Poniatowski różnił się pod każdym względem od swego sławnego kuzyna księcia Józefa, ale był postacią równie jak tamten interesującą i równie charakterystyczną dla swego czasu. Dlaczego jednak znikł z wszelkich przekazów swoich współczesnych? Być może dlatego, że w wieku pięćdziesięciu lat zakochał się jak sztubak w prostej Włoszce inie chciał zrezygnować z tego uczucia. Ta książka opowiada o nim i jego losach.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni